Je merkt het aan kleine signalen. De energie in het teamoverleg voelt anders. Collega’s die normaal volop meepraten, knikken nu vooral. Die openheid waar je zo trots op was? Het lijkt wel alsof iemand de deur heeft dichtgetrokken. Je vraagt wat er speelt, maar krijgt alleen geruststellende antwoorden. ‘Gaat wel goed hoor.’ Terwijl je intuïtie schreeuwt dat er meer aan de hand is. In deze blog vertelt Jedidja van den Born, teamcoach bij Team in Balans, welke vijf onderwerpen teams vaak verzwijgen voor hun leidinggevende en hoe je deze stiltes doorbreekt.
1. “De planning klopt voor geen meter”
Teams klagen wel over van alles, maar zelden over de echte pijnpunten in de planning. Ze mopperen over het weer, de koffie, het parkeerbeleid. Maar dat de planning structureel niet klopt? Dat verzwijgen ze.
Waarom? Omdat ze denken dat jij er toch niets aan kunt doen. Het systeem is zoals het is. Dus redden ze zich wel. Linda ruilt stilletjes diensten. Mark vangt gaten op zonder het te melden. Fatima sprint van de ene naar de andere taak.
Wat ze denken maar niet zeggen: “Als ik zeg dat de planning niet werkt, krijg ik te horen dat we flexibel moeten zijn. Of erger: dat ik niet tegen werkdruk kan.”
Het onderliggende patroon: Mensen met een hoge behoefte op de drijfveer hulpverlening en teamleden die liever de harmonie bewaren, slikken eerder problemen in. Ze willen jou niet belasten, het team niet teleurstellen. Hun natuurlijke neiging om anderen te helpen, maakt dat ze zichzelf wegcijferen.
Doorbreek de stilte: “Ik zie veel last-minute wijzigingen. Wat zou de planning werkbaarder maken?”
2. “Die ene collega verpest de sfeer”
Dit is het best bewaarde geheim. Die collega die altijd negatief is, anderen kleinmaakt, nooit tevreden is. Het hele team loopt op eieren, maar niemand zegt het tegen jou.
Ik ken deze situatie uit eigen ervaring. Een teamlid dat constant de sfeer bepaalde met haar negativiteit. Pas maanden later durfde iemand het te benoemen. De schade was toen al enorm.
Wat ze denken maar niet zeggen: “Als ik dit aankaart, ben ik een verrader. Straks moet ik met haar blijven werken terwijl ze weet dat ik geklaagd heb.”
Het onderliggende patroon: Veel zorgteams hebben een lage behoefte op de drijfveer onafhankelijk denken en handelen. Met het talent groepsgericht komen ze liever samen tot oplossingen en ideeën. ‘We lossen het onderling wel op’ is het devies. Maar sommige dingen kun je niet onderling oplossen.
Doorbreek de stilte: Creëer veilige een-op-een-gesprekken. “Ik merk dat de dynamiek anders is. Help me begrijpen wat er speelt.”
3. “We hebben geen idee wat prioriteit heeft”
Alles is belangrijk in de zorg. Alles is urgent. Maar wat heeft nou écht voorrang? Je team weet het vaak niet. Ze horen verschillende dingen van verschillende mensen. Dus kiezen ze maar wat.
Wat ze denken maar niet zeggen: “Ik snap niet wat zij nou precies wil. Maar als ik dat zeg, lijk ik dom of niet capabel.”
Het onderliggende patroon: Mensen met een lage behoefte op de drijfveer dominantie en confrontatie durven geen helderheid te vragen. Ze interpreteren maar wat, hopend dat het goed is. Liever harmonie bewaren dan de confrontatie aangaan.
Doorbreek de stilte: Maak prioriteiten visueel. Op een bord. In de app. “Van deze vijf taken, wat moet écht vandaag?”
4. “We voelen ons niet gehoord”
Ze knikken in vergaderingen. Stemmen in met plannen. Maar innerlijk hebben ze afgehaakt. Hun ideeën werden te vaak weggewuifd. Hun zorgen niet serieus genomen.
Wat ze denken maar niet zeggen: “Waarom zou ik nog moeite doen? Mijn input wordt toch genegeerd. Ik doe gewoon wat me gevraagd wordt.”
Het onderliggende patroon: De behoefte op de drijfveer waardering en erkenning wordt niet gevoed. Mensen die van nature willen bijdragen en verbeteren, trekken zich terug als hun inbreng niet wordt gewaardeerd.
Doorbreek de stilte: “Ik realiseer me dat ik jullie input niet altijd goed heb opgepakt. Wat hebben jullie nodig om weer voluit mee te denken?”
5. “We zijn uitgeput”
Ze klagen over van alles behalve over wat er echt aan de hand is: ze zijn op. Kapot. Leeg. Maar dat zeggen ze niet, want in de zorg ga je door. Voor de patiënten, voor het team, voor jou.
Wat ze denken maar niet zeggen: “Als ik zeg dat ik het niet meer trek, laat ik iedereen in de steek. Dan ben ik niet geschikt voor dit werk.”
Het onderliggende patroon: Een hoge behoefte op de drijfveren doorzettingsvermogen en verantwoordelijkheid maakt dat mensen over hun grenzen gaan. Ze willen niet zwak overkomen, niet falen in hun zorgplicht.
Doorbreek de stilte: “Jullie zijn moe. Ik zie het. Wat kan ik doen om de last te verlichten?”
De kracht van TMA: begrijp wat er onder ligt
Deze vijf stiltes hebben een gemeenschappelijke oorzaak: drijfveren die niet worden herkend. Met TMA-analyse maken we inzichtelijk waarom sommige teamleden confrontaties mijden, anderen hulp niet durven vragen, en weer anderen doorgaan tot ze omvallen.
Als je weet wat mensen drijft, ben je je bewust van de onderliggende behoefte waarom teamleden doen zoals ze doen. Dit helpt jou om het gedrag te begrijpen en de juiste vragen te stellen.
Ook helpt het jou als leidinggevende bewust te zijn van je eigen drijfveren en hoe je daarin aanvullend bent op het team. Zodat jij met jouw talenten het team kunt ondersteunen de stiltes te doorbreken.
Begin vandaag. Kies één van deze stiltes. Open het gesprek. Je team wacht erop.
Wil je de communicatie in je team naar een hoger niveau tillen? Met TMA-methodiek brengen we de drijfveren van je teamleden in kaart. Zo ontstaat begrip voor elkaars communicatiestijl en doorbreek je de stiltes die samenwerking belemmeren. Ontdek wat TMA voor jouw team kan betekenen →